- pracuś
- pracuś {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. pracuśusie, D. pracuśusiów, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'żartobliwie lub z wyraźną ironią o człowieku pracowitym, gorliwym lub nadgorliwym w pracy' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
pracuś
Look at other dictionaries:
pracuś — m I, DB. pracuśusia; lm M. pracuśusie, DB. pracuśusiów żart. a. iron. «człowiek bardzo pilny, gorliwy w pracy; nadgorliwiec» … Słownik języka polskiego
pracuś — Człowiek mający obsesję na punkcie swojej pracy i poświęcający jej cały swój czas Eng. A person whose primary and obsessive interest is work; a compulsive worker … Słownik Polskiego slangu
